Naar de navigatie Naar de inhoud

Rens houdt de touwtjes in eigen hand

Geplaatst op 24 augustus 2023 door - 1336 keer bekeken

Foto Rens houdt de touwtjes in eigen hand

Rens neemt zelf de regie wanneer hij op de wachtlijst voor een operatie wordt geplaatst. Door wachttijdbemiddeling kan Rens snel weer pijnvrij aan het werk. Hij vertelt hoe hij de wachttijd voor een operatie wist te verkorten.

Zelf regie nemen loont

Rens van Beers (42) woont met zijn vrouw en twee kinderen in het Gelderse Ede. Daar is hij groenbeheerder van beroep. Dat ging heel lang hartstikke goed. Tot hij 12 ½ jaar geleden vreselijke pijn kreeg aan zijn arm. “Ik kon mijn kraag niet eens meer goed doen”, zegt Rens.

Die pijn is na lang doorsukkelen uiteindelijk heel snel verholpen. Dankzij goede ziekenhuiszorg. Én doordat Rens zelf de regie heeft genomen. Hierdoor is het gelukt de wachttijd voor zijn operatie zo kort mogelijk te houden en kon hij weer snel pijnvrij aan het werk.

Arm uit de kom

Rens vertelt: “Ruim twaalf jaar geleden ben ik gevallen bij een partijtje zaalvoetbal op school. Ik schoot de bal uit de lucht en landde daarbij op mijn arm. Eerst voelde het alsof ik een slapende arm had, alsof ik er lang op had gelegen. Maar al snel kon ik de krant niet meer omhooghouden.”

De huisarts van Rens dacht vooral praktisch mee: “’Leg de krant eens neer’, zei ze. ‘Dan kan je gewoon blijven lezen’. Maar dat was natuurlijk niet de oplossing voor alles.”

606 252px PIMG3849 copy
Tip van Rens: kijk eens online of je ergens anders sneller aan de beurt bent.

Via de huisarts naar de fysiotherapeut

Een jaar later zat Rens opnieuw bij de huisarts, vertelt hij: “Tijdens een dagje zeilen hees een vriend me de boot in. Aan mijn zere arm. Het deed meteen enorm veel pijn. Alsof mijn arm uit de kom schoot en daarna meteen weer terug.”

Opnieuw ging Rens naar de huisarts. Zij verwees hem nu door naar de fysiotherapeut, om zijn spieren sterker te maken. Maar dat hielp niet. En shockwave-therapie ook niet.

Rens: “Na twee jaar vond de huisarts het toch raar worden. Zij stelde toen voor een echo van mijn bovenarm te laten maken. Daar vonden ze alleen niks. En daarna ook niet op de röntgenfoto’s.”

Kraakbeen gekraakt

Nadat er weer een tijd was verstreken, vroeg Rens zijn huisarts zelf maar om een doorverwijzing naar het ziekenhuis. “Die kreeg ik. Net als een MRI van mijn schouder. Gek, ik had toch pijn aan mijn arm?”

Maar op de MRI zagen ze schade aan Rens zijn schouder. Rens: “Doordat het daar stuk was, bleef mijn arm uit de kom schieten. En voornamelijk bij onverwachte momenten. Tijdens het schoffelen waren mijn bewegingen heel gecontroleerd en voorspelbaar. Maar ging ik ineens op mijn schoffel leunen om uit te rusten, dan schoot mijn arm uit de kom. Ook wel weer terug. Maar niet zonder risico, als ik de arts moet geloven.”


Eerder hulp voor jouw klachten? Kijk dan eens naar de wachttijden op ZorgkaartNederland. Misschien hoef je minder lang te wachten.


Spoedoperatie?

Rens vertelt verder: “De arts die mij mijn MRI-scan uitlegde, zei: ‘Elke keer dat je schouder uit de kom gaat, gaat die verder stuk. Daarom doen we een spoedoperatie. Meld je maar bij de opnamepoli in dit ziekenhuis.’ Daar bleek dat ik een half jaar zou moeten wachten. Tot zover de ‘spoed’, in spoedoperatie. Dát was het moment waarop ik besloot de zorgverzekeraar te bellen.”

Wachttijdbemiddeling

Rens heeft de touwtjes strak in handen gehouden in zijn zoektocht naar goede zorg. Met een beetje geluk: een buurjongen wees Rens op wachttijdbemiddeling. Hulp van een derde partij, voor het verkorten van de wachttijd.

Rens: “Net als mijn buurjongen heb ik mijn zorgverzekeraar gebeld. Daar deed ik mijn verhaal. Na drie weken hadden die voor mij enkele ziekenhuizen gevonden waar ik eerder terecht kon. Onder andere in Rozendaal, vlakbij huis. Ik kon er na drie weken al terecht voor een ‘latarjet’-operatie.”

Daar was Rens enorm blij mee: “Ik was de laatste maanden gewoon op mijn hoede voor onverwachte bewegingen en pijn. Zelfs met slapen en kleding aantrekken. En als dát goed ging, schoot mijn arm uit de kom wanneer ik het juist niet verwachtte.”

“Maar dat was vanaf nu voorbij. Sinds de operatie heb ik stukken metaal in mijn schouder die alles op zijn plek houden. Ik kan nu alles weer, thuis en op het werk.”

606 252px PIMG3892 copy
Rens is inmiddels weer helemaal pijnvrij aan het werk. 

Neem geen genoegen met het eerste advies

Rens hoopt dat huisartsen voortaan iets meer zullen doorvragen en patiënten hun verhaal laten doen. Rens: “Het is zot om te zeggen: ‘lees de krant maar op een andere manier’.”

Voor patiënten heeft Rens ook een advies: “Moet je in je eigen ziekenhuis lang wachten? Kijk eens online of je ergens anders eerder terecht kunt. Wie weet krijg je zo weer sneller je dagelijkse leven terug.”


Wacht je op zorg? Kijk dan ook eens naar de wachttijden op ZorgkaartNederland. Misschien hoef je minder lang te wachten.



Er is 1 reactie geplaatst

Renée van Aller | 28 augustus 2023

Wat mij verbaast is dat er kennelijk geen oorzaak-gevolgrelatie is tussen de aanbod en vraagzijde van de zorgvraag .De COVID situatie wordt aan de aanbodzijde nog regelmatig gehandhaafd. Veel contacten gaan telefonisch en lange wachttijden worden niet verklaard. Meestal wordt de oorzaak gelegd bij een tekort aan verpleegkundigen en verzorgenden. Als die professionals fatsoenlijk worden betaald is er geen tekort. Het kabinet heeft dat probleem al decennia genegeerd. Onder het motto zorg is (te) duur. Logisch met veel meer inwoners (100.000 uit Oekraïne) en toegelaten kenniswerkers en andere migranten. Waarom wordt thans het oeroude beginsel van zelfzorg en mantelzorg uit de vorige eeuw opnieuw afgestoft in de strijd gegooid? Zou behalve de vraagkant ook niet de aanbodkant moeten worden onderzocht? Dan lijkt de vraagkant wellicht minder onterecht en eenzijdig gepresenteerd.


Laat een reactie achter

Uw naam wordt vermeld op de website bij uw reactie. Uw e-mailadres wordt niet op de website getoond en is enkel bekend bij de redactie. ZorgkaartNederland respecteert uw privacy.
Met het inzenden van een reactie geeft u aan akkoord te gaan met de gedragcodes.